Stanowisko ZPC w sprawie rewizji dyrektywy RED

Związek Producentów Cukru w Polsce w pełni angażuje się w realizację unijnych celów klimatycznych. Energia z nośników biogenicznych, wytwarzana przez przemysł cukrowniczy odegra kluczową rolę, wspierając zarówno bezpieczeństwo żywnościowe UE, jak i jej niezależność energetyczną. W związku z tym, rewizja dyrektywy w sprawie odnawialnych źródeł energii (RED) powinna zapewnić odpowiednie ramy dla dekarbonizacji naszego przemysłu

 

Obecna propozycja Komisji Europejskiej uniemożliwia wykorzystanie wysłodków buraczanych w procesie dekarbonizacji sektora, a doskonale nadają się one do produkcji zielonej energii, co umożliwia natychmiastowe rozpoczęcie dekarbonizacji naszego przemysłu, niezależnie od tego, czy energia ta jest wytwarzana na terenie cukrowni czy u plantatorów buraków cukrowych.

 

Apelujemy o:

• uwzględnienie stanowiska Parlamentu Europejskiego i Rady UE w sprawie załącznika VI — część B — pkt 18 — ust. 3, co zapewni, że emisje z  odpadów i pozostałości, takich jak wysłodki buraczane do produkcji energii biogenicznej do ogrzewania, nadal będą liczone jako zero-emisyjne,
• pozostawienie progów redukcji emisji gazów cieplarnianych na podstawie art. 29 ust. 10 bez zmian, tak aby nie utrudniać odchodzenia od paliw kopalnych,
• uwzględnienie stanowiska Parlamentu Europejskiego w sprawie biomasy, jako energetycznego źródła w stacjonarnych obiektach nie-transportowych, w postaci nowego załącznika IX część Ba do dyrektywy RED, który obejmowałby wysłodki buraczane (do wewnętrznego użytku sektora),
• sprecyzowanie, że do celów dyrektywy RED zasada kaskadowa ma zastosowanie wyłącznie do biomasy leśnej, a nie do pozostałości rolniczych.

 

Głównym celem sektora cukrowniczego jest produkcja żywności. Aby jednak zagwarantować ciągłość produkcji cukru w Europie, wykorzystanie wysłodków buraczanych do celów energetycznych musi być nadal możliwe. Rewizja dyrektywy RED nie może zamykać możliwości do jej użycia.

 

Produkcja cukru jest wysoce energochłonną, sezonową działalnością, która odbywa się głównie w okresie jesienno-zimowym, w pobliżu upraw buraków cukrowych. Jest również bardzo kapitałochłonna - dekarbonizacja produkcji cukru będzie wymagała znacznych inwestycji (miliardy euro na poziomie UE), musi być zatem rozłożona w czasie.

 

 

 

 

 

Bezpośrednia elektryfikacja jest często technicznie niemożliwa ze względu na  położenie wielu cukrowni, często z dala od sieci elektroenergetycznych wysokiego napięcia. Dlatego liczymy na elastyczne zasady energetycznego samozagospodarowania pozostałości biomasy z przetwórstwa buraków cukrowych. Z technicznego punktu widzenia rozwiązanie to można wdrożyć stosunkowo szybko.

 

Samodzielne wykorzystanie energetyczne biomasy przyczynia się do niezależności energetycznej Polski i jest zgodne z celem Komisji Europejskiej, dotyczącym produkcji biogazu w ramach strategii REPowerEU. Produkcja energii biogenicznej również przyczynia się do realizacji krajowych i unijnych celów w zakresie energii odnawialnej.

Wysłodki buraczane nie są głównym celem przetwórstwa buraków cukrowych, pozostają one po ekstrakcji cukru z buraków. Wysłodki buraczane mają wiele zastosowań, m.in. pasze, włókna czy energia.

 

Wykorzystanie wysłodków buraczanych do produkcji energii biogennej — zwłaszcza biogazu – wzrasta już teraz. Dzieje się tak w szczególności w przypadku, gdy nie istnieje lokalny rynek pasz z wysłodków albo jest on ograniczony. W takich przypadkach, aby wysłodki buraczane mogły zostać wprowadzone na rynek jako pasza dla zwierząt, muszą zostać odwodnione w energochłonnym procesie, aby umożliwić ich transport i późniejsze wykorzystanie (lub eksport poza UE). Brak możliwości wykorzystania wysłodków buraczanych do produkcji energii biogenicznej zwiększyłby potrzeby energetyczne sektora, pozbawiając go jednocześnie zielonej energii, tak potrzebnej do procesu dekarbonizacji.

 

Nie cała ilość obecnie produkowanych wysłodków byłaby potrzebna do procesu dekarbonizacji w sektorze, znaczna część pozostałaby dostępna do innych zastosowań.

 

Obecna propozycja Komisji Europejskiej uniemożliwa wykorzystanie wysłodków buraczanych do dekarbonizacji sektora. Dlatego tam, gdzie elektryfikacja lub wykorzystanie wodoru nie będzie możliwe ze względu na położenie cukrowni lub wysokie koszty inwestycji, konieczne będzie ich zamykanie, ponieważ koszt energii
i uprawnień do emisji staje się zbyt wysoki. Jest to niezgodne z koncepcją zrównoważonego rozwoju. Zamknięcia cukrowni oznaczają również całkowitą utratę wysłodków buraczanych do wykorzystania w żywieniu zwierząt, a także do innych celów.

 

Warszawa, 16 listopada 2022 r.