Związek Producentów Cukru w Polsce jest przeciwny zapisom stanowiącym o zniesieniu od 1 października 2017 roku wymogów dotyczących udowadniania procesu rafinowania cukru importowanego na mocy sub-kwot CXL. Dotychczasowe przepisy zapobiegają różnego rodzaju nadużyciom, takim jak na przykład importowanie cukru w ramach kwot CXL i sprzedawanie go na terenie Europy, jako nierafinowany cukier trzcinowy „inny” o kodzie 1701 13 90 lub „specjalny” o kodzie 1701 14 90. Konsumpcja cukrów specjalnych w Unii Europejskiej wynosi ponad 400.000 ton rocznie. Niewielki rozmiar tego rynku sprawia, iż jego funkcjonowanie łatwo można zakłócić kolejnymi falami importu. Dowód rafinacji służy również celom administracyjnym. Państwa członkowskie powiadamiają Komisję Europejską o ilościach cukru jakie zostały rafinowane, więc dla integralności informacji, kluczowe jest, aby państwa te miały możliwość weryfikacji raportowanych ilości. Zastąpienie tego wymogu poprzez procedurę opisaną w artykule 254 Unijnego Kodu Celnego, która została wskazana jako zastępująca wymóg dowodu rafinacji, nie jest w naszej ocenie wystarczająca, ponieważ wymaga ona jedynie prostej deklaracji, a nie dowodu.
Związek jest także zaniepokojony przepisami dotyczącymi licencji i praw importowych. Artykuł 12(12) projektu Aktu Wykonawczego zezwala na wydawanie licencji importowych z terminem ważności wynoszącym 15 dni od momentu ich wydania. Nie zapewnia to jednak podmiotom odpowiedniej elastyczności i wyklucza jakiekolwiek opóźnienia w dostawie. Wnioskujemy o wydłużenie tego terminu do 30 dni, z możliwością dalszego przedłużenia o kolejne okresy w przypadku nadzwyczajnych okoliczności. Z kolei artykuł 12(6) projektu stanowi, że prawa importowe nie są zbywalne. Wnosimy o to, aby prawa importowe pozostały zbywalne w całości lub przynajmniej w części. Motywujemy to obawą, że sytuacja na rynku światowym może w pewnym momencie uczynić rafinację nieopłacalną dla niektórych importerów będących w posiadaniu praw importowych.
Sprzeciwiamy się także zniesieniu obowiązku rafinacji cukru, pochodzącego z CXL w ciągu trzech miesięcy od wygaśnięcia licencji określonej na mocy artykułu 7(3) Rozporządzenia 891/2009. Wymóg udowadniania rafinacji również dla drobnego cukru pochodzącego z CXL w ciągu 3 miesięcy od daty wygaśnięcia licencji jest konieczny aby móc ochronić się przed spekulacjami. Przepisy te zapewniają, że importowany w ramach sub-kwot CXL cukier rafinowany jest w sposób możliwy do weryfikacji, a proces jego rafinacji zachodzi w odpowiednim przedziale czasowym. Zapobiega to wycofywaniu cukru nierafinowanego z rynku Unii Europejskiej, jedynie po to aby sztucznie ograniczać dostawy cukru białego.
Związek Producentów Cukru w Polsce
Warszawa, 5 czerwca 2016 r.